Wisdom of the waters
Het water spreekt:
Als je een vorm van water zou zijn, in welke vorm herken je jezelf in mij?
Op welke manieren ben jij vandaag met mij in aanraking gekomen?
Vandaag was het zo ver: ‘The World Wide Water Ceremonie online gathering’ op 13.13 Nederlandse tijd. Vanuit het mooie plekje Magdalena in de Azoren aangekondigd door Ton van der Kroon op de dag van Fatima. Een dag waar wordt gevierd dat 3 meisjes uit Fatima voor het eerst het visioen zagen van Moeder Maria. Vanaf het retrait: dreaming the future heb ik een prachtige hartvormige lavasteen van Ank van Ravenswaaij mogen ontvangen vanaf deze plek. Een hartvormig stuk lavasteen dat uit een van de laatst gevormde eilanden van de Azoren afkomstig is. Werkelijk prachtig.
Water: H2O in scheikundige termen, in de chakra-leer verbonden met het sacrale chakra (de buik/de (energetische) baarmoeder), in het sjamanisme aangeroepen in het westen. Voor mij is water zeer verbonden met de vrouwelijke (yin) energie, de Magdalena / de heilige Maria. De verzachting, de diepte, ‘THE UNKNOWN, zoals Anne Wislez zo mooi verwoord in haar boek. Zo net na Moederdag een prachtig mooi initiatief. Ook wij zwemmen niet voor niks de eerste 9 maanden ‘gewichtloos’ in de baarmoeder. Omdat elke vrouw een schepster is, die allerlei vormen kan scheppen (zij het kinderen, een project, kunst, een boek, of een schrijfsel zoals deze). Nu mag in het collectief een nieuwe energie op aarde geboren worden. Waar de profetieën van de Maya’s en Lakota indianen eindigen…. dient zich misschien ook een nieuwe vorm aan.
Afgelopen dagen is deze aankondiging al in de lucht te zien in de vorm van de Aurelia Boralis (het noorderlicht met zijn mooie paarse en groene gloed) De magenta straal die inwerkt op het derde oog en de smaragdgroene kleur op het hart. Het licht ontwaakt en het water beweegt en reflecteert dit. Ze leert je zoveel als je durft te luisteren. Durf je te luisteren?
Stromend water is al lang een van mijn leraren. Zoals mijn lievelingsboek Siddartha, het boek van de Duitse schrijver Herman Hesse. Levend water is altijd in beweging, ze kan haar weg overal vinden, zelfs door steen. Ze veranderd elk moment. Ons lichaam bestaat er voor 70% uit en je kan haar bewust intenties meegeven. Zoals Masaru Emoto aantoonde of het ‘ijsgeheugen’ in de Disney film FROZEN 2. Water heeft een geheugen en vormt zich naar haar omgeving. Ze is elk moment anders en beweegt AL-tijd in het NU. Ik heb op mijn rechterpols een kleine tattoo die me daaraan herinnert: 3 golfjes waar de middelste golf dikgedrukt is: Past PRESENT future. Alleen in het NU en in elk moment IN HET NU hebben we een keuze iets nieuws geboren te laten worden. Een keuze om te kiezen of je de liefde kiest of de angst. Het NU is namelijk ’tijd-loos.
Ik schrok ontzettend toen ik er achter kwam dat ik de tijd/dagen door elkaar had gehaald. Helemaal niet besefte dat het vandaag de 13e was, maar in de volledige overtuiging was dat het morgen de 13e zou zijn. Toen ik besefte dat ik te laat was om precies op 13.13 mee te kunnen doen, voelde ik eerst verdriet. Mijn mind wilde het eerst proberen te vullen met gedachten ‘je bent te laat’, ‘je keek hier zo naar uit en nu heb je niet goed bijgedragen’. Er stroomde wat tranen langs mijn gezicht en ik voelde dat ze me de eerste vraag weer zachtjes influisterde: Als je een vorm van water zou zijn, in welke vorm herken je jezelf in mij?
Mijn antwoord op deze vraag is dat ik een stromende rivier zou zijn. Terwijl ik het liedje: Just around the river bend van Pocahontas in mijn achterhoofd hoor afspelen. Als ik meebeweeg als water, wat kunnen deze tranen me dan NU leren?
1. Tranen zijn onze persoonlijke watervalletjes. Die EMO-ties uit het lichaam geleiden. Ze vervoeren de hormonen die hierbij betrokken zijn. Emoties zijn niets anders dan gevoelens die in beweging zijn (E- Motion). Wetenschappelijk aangetoond duurt het 1,5 minuut voor een emotie door het lichaam is heen bewogen als deze emotie ook de ruimte krijgt er te mogen ‘ZIJN, Daar komt de term ‘doorvoelen’ vandaan. Word er geen ruimte aan een E-motie gegeven dan slaat dit zich op in onder andere het brein en ook in de fascia (het bindweefsel). In yin-yoga geven ze bijvoorbeeld ruimte om met de fascia te kunnen werken en zo opgeslagen emoties aandacht te geven.
2. Tranen bevatten cortisol, ze helpen stress afvoeren op het moment dat je het laat gaan. In dit water, de verzachting/ de release, ligt ook de kracht van kwetsbaarheid en laat dit je zakken van het hoofd richting het hart. Tranen huil je in tijden van geluk en verdriet, maar leiden je naar je hart. Ik besefte al gauw dat dit juist de les was die ze me wilde leren: dat ik water ben en het water mij is. In mijn kwetsbaarheid deel ik mezelf en mijn visie op het leven.
3. We mogen dankbaar zijn voor het water, zonder haar kunnen we niet leven. Het besef dat we kunnen drinken, mogen drinken, drinken hebben. Wat niet vanzelfsprekend is in deze wereld. Alleen daarvoor zou je elk glas water al dankbaar kunnen zijn.
4. Het water herbergt en beschermd zoveel leven. Zonder water groeien er geen planten en zonder planten waren wij er niet eens (zowel dier als mens).
5. De zee- en zeelucht bevatten veel negatieve ionen, dat reinigt je en balanceert het energetisch systeem als je hierin zwemt. Dat geldt net zo goed voor ‘zoutbaden’ Himalaya zout/ Keltisch zeezout. Bosbaden helpen je ‘aarden’. Probeer het maar eens als je een stressvolle dag hebt gehad.
6. Stromende bergrivieren zijn ook heel puur, langs de stenen zijn ook de perfecte mineralen toegevoegd.
7: Maar ik ontdekte vandaag vooral dat ze zei dat ik altijd verbonden ben met haar. Want ik ben altijd in ceremonie met haar. En in mijn onbewuste gedrag (de diepe van de oceaan) heb ik in energie absoluut meegedaan aan deze 13.13 meditatie.
Dit besefte ik toen ik deze tweede vraag beantwoordde:
Op welke manieren ben jij vandaag in aanraking gekomen met mij?
Ik heb kort koud gedoucht en mijn gezicht gewassen. Ik ben langs de Maas gaan wandelen vanochtend en heb daar een tijdje in de natuur gezeten aan de rivier, terwijl ik mijn MER-KA-BA velden aan het opschonen was. Een bewuste ‘energie schoonmaak’ die tot mijn dagelijkse ochtendritueel behoort.
Bij het intunen op mijn energie van de dag vielen onderstaande kaarten uit het deck Earthwarriors van Alana Fairchild:
AIYANA Vision: Way of the divine feminine revealed
ELHAZ: Divine might foretold
Ik besefte me dat ik de Masaru Emoto-kaart ‘Vrede’ onder mijn waterkaraf had liggen vandaag en ik dit water al de hele dag aan het drinken ben. Waterkristallisatie heeft hele krachtige eigenschappen en Emoto heeft dit in zuivere bronnen in beeld kunnen brengen. Deze kristallisatie neemt het water over als je dat vraagt. 70% van mijn lichaam heeft dus de intentie ‘vrede’ meegekregen vandaag. Waarmee ik besefte dat ik het water en mijn intentie die ik had voor het bijdragen aan deze ceremonie ‘belichaamde’.
Ik zette vanochtend de fontein in de tuin aan, omdat de vogels het heerlijk vinden zich daarin te wassen. Dit water wordt steeds opgepompt en creëert daarom een cirkel van stromend water. En hier heb ik een deel van het water die ik had verzameld na een waterceremonie op een KIVA event in Liessel afgelopen vrijdag in de fontein gegoten. Ik had water uit de Sinaï, de Nijl, Bosnische piramide van de Zon en Montesegur bron meegenomen in de ceremonie. Ik gaf het water in de tuin dit, zodat de vogels hier plezier van konden hebben.
Ik zocht net nog even op waarom de rivier voor Siddartha ook alweer zijn grootste leermeester was: De rivier, die haar eigen begin, midden en einde symboliseert. Op het einde blijkt dat Siddhartha de verlichting enkel kan bereiken door middel van een aantal realisaties: het geeft niet hoe je leven verloopt, alles keert terug naar het begin. Op het einde van zijn reis bereikt Siddhartha enkel het Nirvana dankzij de aanvaarding van menselijke emoties. Het boek beschrijft dat op het exacte moment van verlichting, Siddhartha de emoties van zijn menselijkheid beleeft door de rivier die van en naar zijn bron reist. Dit komt zo overeen met de Hermetische teaching as within, so without voor mij (AL-weer :p).
Ben benieuwd welke antwoorden jij op deze vragen zou hebben als je met haar gaat zitten?
Met het zien van de facebookherinnering ‘aan de zee’ precies 3 jaar geleden besef ik nogmaals: We are not a drop in the ocean, we are the entire ocean in a drop – Rumi.
Liefs
Paula Sophia